สถิติและแผนภูมิแสดงจำนวนการฆ่าสัตว์ทั่วโลก: อัพเดตปี 2020

[This post has been translated from English to Thai. You can find the original post here. This translation was made possible with support from World Animal Protection courtesy of a grant from the Open Philanthropy Project.]

เกือบสองปีที่แล้วเราได้เผยแพร่บล็อกที่แสดงข้อมูลของจำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่าเพื่อเป็นอาหารทุกปีโดยอ้างอิงจากข้อมูลของสหประชาชาติ ในบล็อกนี้เราจะนำเสนอเวอร์ชันที่ได้รับการปรับปรุงและอัพเดทโดยใช้ข้อมูลล่าสุด และรวมถึงตัวเลขเพิ่มเติมอีกสองปี ในแง่ของการปรับปรุง เราได้เพิ่มการวัดปริมาณของปลา มีการนำแผนภูมิใหม่มาใช้ซึ่งช่วยให้เห็นภาพข้อมูลได้ดีขึ้น และเราได้รวบรวมข้อมูลทั้งหมดไว้ในบล็อกเดียว ซึ่งต่างจากบล็อกที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มสัตว์ 

กลุ่มสัตว์ที่เราเน้นคือ วัว ไก่ หมู แกะ และปลา ซึ่งข้อมูลสำหรับสัตว์บกเป็นส่วนหนึ่งของฐานข้อมูล FAOSTATจากองค์การอาหารและการเกษตร (FAO) ของสหประชาชาติ ส่วนข้อมูลปลานั้นนำมาจากฐานข้อมูล “จำนวนการผลิตทั่วโลกจากแหล่งการผลิตในช่วงปี 1950-2018” ซึ่งหาได้ใน FishStatJ  ซึ่งเป็นซอฟต์แวร์เพื่อการประมงและการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจาก FAO  สำหรับสัตว์บก เราเน้นที่จำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่าเพื่อเอาเนื้อของพวกมัน ในฐานข้อมูล FAOSTAT สิ่งนี้สอดคล้องกับข้อมูลจำในกลุ่ม “เนื้อสัตว์, {กลุ่มสัตว์}” หน่วยสำหรับสัตว์บกจึงเป็นจำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่า นี่ไม่ใช่กรณีสำหรับปลาที่วัดในน้ำหนักสด (ใช้หน่วยเป็นตันหรือกิโลกรัม) เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสน เราได้เลือกที่จะใช้อนุกรมเวลาสำหรับปลาแยกกับสัตว์ชนิดอื่น ซึ่งสามารถพบได้ในแท็บที่สองในแผนภูมิเส้น

เมื่อสังเกตว่าไก่วัดนั้นวัดจำนวนด้วยหลักพัน เห็นได้ชัดว่าพวกมันเป็นสัตว์บกที่ถูกฆ่ามากที่สุด รองลงมาคือหมู แกะ และวัว แต่เราไม่สามารถเปรียบเทียบจำนวนปลาที่ถูกฆ่ากับจำนวนสัตว์บกที่ถูกฆ่าได้ เนื่องจากปลาที่ใช้สำหรับการผลิตนั้นวัดจากน้ำหนักของเนื้อปลาสด เราจะต้องประมาณน้ำหนักปลาที่ผลิตโดยเฉลี่ยในทุกสายพันธุ์ อนุกรมเวลาแบบสัมบูรณ์ทั้งหมดดูเหมือนจะมีแนวโน้มสูงขึ้น แม้ว่าอนุกรมเวลาของปลาดูเหมือนจะแบนราบไปตั้งแต่ราวปี 1990 ซึ่งอาจจะเป็นที่โต้แย้งได้ว่าการที่แนวโน้มเหล่านี้สูงขึ้นนั้นเกิดจากจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้น ซึ่งเราสามารถตรวจสอบได้โดยการคำนวณอนุกรมเวลาต่อหัว

จากสิ่งนี้ เราสามารถสังเกตได้ว่ามีเพียงไก่และหมูเท่านั้นที่มีแนวโน้มสูงขึ้น ในขณะที่แกะและวัวตอนนี้มีแนวโน้มลดลงอย่างชัดเจน ในขณะเดียวกัน อนุกรมเวลาสำหรับปลาเพิ่มขึ้นในช่วงแรก แต่มีแนวโน้มที่ลดลงอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปี 1990

เราคิดว่ามันน่าสนใจและคุ้มค่าที่จะแยกส่วนอนุกรมเวลาเหล่านี้ออก เพื่อให้ได้แนวคิดว่าที่ใดในโลกที่กลุ่มสัตว์ต่างๆ ถูกฆ่ามากที่สุด ในความพยายามครั้งแรกในการวิเคราะห์ประเภทนี้ เราใช้แผนภูมิพื้นที่แบบเรียงซ้อนสำหรับทวีปต่างๆสำหรับสัตว์แต่ละกลุ่ม กลุ่มสัตว์ต่างๆ สามารถพบได้ในแท็บต่างๆ ของแผนภูมิ

เราสามารถสังเกตได้ว่าสำหรับวัว ค่าสัมบูรณ์ของจำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่าในยุโรปนั้นลดลง แต่เพิ่มขึ้นในโอเชียเนีย เอเชีย อเมริกา และแอฟริกา ในส่วนของไก่ มีการฆ่าไก่มากขึ้นเรื่อยๆในทุกทวีป จากแผนภูมิพื้นที่แบบเรียงซ้อนสำหรับหมู เราจะสังเกตได้ว่าการเพิ่มขึ้นของจำนวนหมูที่ถูกฆ่าทั่วโลกส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการบริโภคที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในเอเชีย จำนวนหมูที่ถูกฆ่ายังเพิ่มขึ้นในโอเชียเนีย อเมริกา และแอฟริกา แต่จำนวนในยุโรปค่อนข้างคงที่ เมื่อมาดูในส่วนของแกะ เราสังเกตเห็นว่าจำนวนแกะที่ถูกฆ่าเพิ่มขึ้นอย่างมากในเอเชียและแอฟริกา ในขณะที่จำนวนแกะดูเหมือนจะลดลงในโอเชียเนีย ยุโรป และอเมริกา เป็นที่น่าสังเกตว่าจำนวนแกะส่วนใหญ่ที่ถูกฆ่าตายไปทั่วโลกมาจากโอเชียเนีย ถึงแม้ว่าเป็นทวีปที่มีประชากรน้อยที่สุด สุดท้าย เมื่อเรามาดูที่ปลา เราสังเกตเห็นว่าแนวโน้มขาขึ้นทั่วโลกนั้นมาจากเอเชียเป็นหลัก ดูเหมือนว่าจะมีแนวโน้มสูงขึ้นในโอเชียเนียและแอฟริกาตลอดช่วงเวลาทั้งหมด และมีแนวโน้มลดลงสำหรับยุโรปและอเมริกาตั้งแต่ประมาณปี 1990

เมื่อสังเกตว่าแนวโน้มทั่วโลกส่วนใหญ่เกิดจากการเพิ่มขึ้นของจำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่าในเอเชีย และความจริงที่ว่าประชากรของเอเชียเพิ่มขึ้นมากที่สุด (เป็นค่าสัมบูรณ์) ในช่วงเวลาที่พิจารณา ก็คุ้มค่าที่จะใช้แผนภูมิพื้นที่แบบเรียงซ้อนต่อหัวในการตรวจสอบ

เมื่อดูแผนภูมิพื้นที่แบบเรียงซ้อนของวัว เราสังเกตได้ว่าจนถึงตอนนี้วัวส่วนใหญ่ถูกฆ่าเกือบเทียบเท่าปริมาณประชากรในโอเชียเนีย จำนวนนี้ลดลงในทุกทวีปยกเว้นเอเชียซึ่งมีการเพิ่มขึ้นเล็กน้อย จากแผนภูมิของไก่ เราสังเกตได้ว่าในทุกทวีป มีจำนวนการฆ่าไก่ต่อหัวมากขึ้น เป็นที่น่าสังเกตว่าในโอเชียเนีย ยุโรป และอเมริกา มีการฆ่าไก่ต่อหัวมากกว่าในเอเชียและแอฟริกา เมื่อพิจารณาจากแผนภูมิของหมูแล้ว จะเห็นได้ชัดเจนว่าเอเชียมีส่วนอย่างมากในการเพิ่มจำนวนหมูที่ถูกฆ่าทั่วโลกโดยเป็นผลมาจากการเติบโตของจำนวนประชากร จำนวนหมูที่ถูกฆ่าต่อหัวสำหรับชาวเอเชียโดยเฉลี่ยนั้นเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น อนุกรมเวลาสำหรับโอเชียเนีย ยุโรป และอเมริกาดูเหมือนจะค่อนข้างคงที่ และสำหรับแอฟริกามีแนวโน้มสูงขึ้น

ข้อสรุปเดียวกันนี้เกี่ยวกับการมีการที่เอเชียค่าสัมบูรณ์ของจำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่านั้นสามารถนำมาใช้กับแกะได้ จำนวนต่อหัวของยุโรป เอเชีย อเมริกา และแอฟริกาถูกบดบังด้วยตัวเลขของโอเชียเนีย ดูเหมือนว่าทุกทวีปมีอัตราต่อหัวลดลง ยกเว้นเอเชีย

สุดท้าย เราดูที่แผนภูมิพื้นที่แบบซ้อนกันของปลา ปริมาณปลาต่อหัวที่ใช้สำหรับการผลิตในทวีปอเมริกานั้นสูงมาก และมีความไม่แน่นอนอย่างมาก ในขณะที่ในทวีปอื่นๆดูเหมือนว่าจะมีแนวโน้มที่คงที่มากขึ้น อนุกรมเวลาสำหรับโอเชียเนีย ยุโรป และเอเชียมีแนวโน้มสูงขึ้นเล็กน้อย และอนุกรมเวลาสำหรับแอฟริกาดูคงที่ เราสามารถแยกอนุกรมเวลาเหล่านี้ออกได้อีกโดยแบ่งทวีปออกเป็นประเทศต่างๆ เพื่อให้เห็นภาพการกระจายของจำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่าในประเทศต่างๆ อย่างชัดเจนที่สุด เราจึงเลือกใช้แผนที่เปอร์เซ็นต์

ประเทศที่มีจำนวนวัวและไก่ถูกฆ่ามากที่สุดคือจีน สหรัฐอเมริกา และบราซิล ส่วนหมูนั้นถูกฆ่ามากที่สุดในจีน รองลงมา

ประเทศที่มีจำนวนวัวและไก่ถูกฆ่ามากที่สุดคือจีน สหรัฐอเมริกา และบราซิล ส่วนหมูนั้นถูกฆ่ามากที่สุดในจีน รองลงมาคือสหรัฐอเมริกา เยอรมนี สเปน เวียดนาม และบราซิล เมื่อดูแผนที่เปอร์เซ็นต์ของแกะ เราสังเกตได้ว่าจีนฆ่าแกะมากที่สุด คราวนี้ตามมาด้วยออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ สุดท้าย ปริมาณปลาที่ใช้สำหรับการผลิต (เป็นตัน) มีปริมาณสูงสุดในจีน อินโดนีเซีย เปรู อินเดีย รัสเซีย และสหรัฐอเมริกา (ตามลำดับ)

เป็นที่น่าสนใจที่จะตรวจสอบว่าแต่ละประเทศที่มีค่าสัมบูรณ์ของจำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่าสูงนั้น จะมีจำนวนการฆ่าตัวหัวสูงเช่นกันหรือไม่ ดังนั้นเราจึงใชแผนภูมิแบบเดิมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้จะแก้ไขในส่วนของจำนวนประชากร

เราสามารถเห็นข้างต้นได้ว่าประเทศที่มีค่าสัมบูรณ์ของการฆ่าสูงอย่างจีน บราซิล และสหรัฐอเมริกา ดูเหมือนจะไม่อยู่ในแผนภูมิ ส่วนจำนวนวัวที่ถูกฆ่า นิวซีแลนด์มีจำนวนการฆ่าวัวต่อหัวสูงที่สุด ซึ่งในแต่ละปี วัวเกือบหนึ่งตัวถูกฆ่าต่อประชากรหนึ่งคน รองลงมาคือ อุรุกวัย ไอร์แลนด์ และออสเตรเลีย ประเทศที่มีการฆ่าไก่ต่อหัวมากที่สุดคืออิสราเอล รองลงมาคือบรูไน มอริเชียส และเบลารุส จำนวนการฆ่าหมูถูกฆ่าต่อหัวสูงที่สุดในเดนมาร์ก สเปน เบลเยียม และเนเธอร์แลนด์ (ตามลำดับ) แผนที่เปอร์เซ็นต์ต่อหัวสำหรับแกะและปลาถูกครองโดยหมู่เกาะฟอล์คแลนด์ ประเทศอื่นๆ ซึ่งมีจำนวนแกะที่ถูกฆ่าต่อหัวสูง ได้แก่ นิวซีแลนด์ มองโกเลีย และไอซ์แลนด์ กรีนแลนด์ ไอซ์แลนด์ และคิริบาสเป็นประเทศที่มีการผลิตปลาต่อหัวมาก

ข้อเสียของการใช้แผนที่เปอร์เซ็นต์ก็คือมันสามารถให้ได้เพียงแค่ข้อมูลการกระจายในแต่ละประเทศ ดังนั้นเราจึงรวมกราฟแผนที่โลก (ทั้งค่าสัมบูรณ์และจำนวนต่อหัว) เพื่อให้ผู้อ่านสามารถค้นหาข้อมูลของประเทศใดประเทศหนึ่งได้อย่างง่ายดาย คุณยังสามารถวางเมาส์บนคำอธิบายแผนภูมิเพื่อดูว่าประเทศใดอยู่ในส่วนใด

FAO มีจุดเด่นในการจัดหาสถิติระดับโลกเกี่ยวกับการเกษตรที่เกี่ยวข้องกับสัตว์ แต่ผู้รณรงค์บางคนได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับความถูกต้องของสถิติของพวกเขา คำวิจารณ์สถิติของ FAO สามารถพบได้ที่นี่ แต่อย่างไรก็ตามเมื่อพูดถึงการฆ่าสัตว์ทั่วโลก ข้อมูลทางการที่น่าเชื่อถือก็อาจหาได้ยาก โดยรวมแล้ว ตัวเลขดังกล่าวทำให้ผู้รณรงค์มองเห็นภาพในเชิงลึกที่ค่อนข้างชัดเจนของจำนวนสัตว์ที่ถูกบริโภคทั่วโลกในช่วงประมาณ 60 ปีที่ผ่านมา และความนิยมทั่วไปในการบริโภคประเภทต่างๆ ข้อมูลนี้สามารถนำมาใช้ในรูปแบบต่างๆ นับไม่ถ้วนเพื่อสร้างแคมเปญรณรงค์ ไม่ว่าจะเป็นการรณรงค์ระดับท้องถิ่นและระดับภูมิภาค ไปจนถึงความพยายามระดับโลกในวงกว้าง